RitzFlitz (21): Gotcha!

Door DJ Ritz

Gotcha! - Back to the MoonDeze recensie van ‘Back to the Moon’ is geschreven met in gedachte de mij zeer bekende en geliefde ‘oude’ Gotcha! Ik heb al hun eerder uitgebrachte werk. Na een keer of 5 draaien van het nieuwe album blijf ik het gevoel houden naar een gemiddeld goed pop-album te hebben geluisterd met een dun soul/funk-randje.

Soms worden platen beter als je ze meerdere keren hebt gehoord, maar helaas is dit hier voor mij niet het geval. Niet dat ‘Back to the Moon’ een slecht album is, maar de plaat zal meer in de smaak vallen bij de gemiddelde OOR-lezer dan bij funkateers. Hoewel ik uiteraard graag anders had willen schrijven. Ik kan moeilijk zeggen dat het een enorme aanrader is voor de Funk-liefhebber. Daar is het toch allemaal iets te braaf en te popachtig voor. Rauwheid wordt nogal gemist.

Het album zit wel degelijk goed in elkaar, maar er slaan geen vonken over. Uit commercieel oogpunt zou ‘Back to the Moon’ een succes kunnen worden als ze voldoende airplay op de Nederlandse (en buitenlandse) radio krijgen. De schoorsteen voor deze muzikanten moet uiteraard ook roken, dus ik begrijp wel dat ze voor een meer poppy aanpak hebben gekozen. Wellicht dat Gotcha! met ‘Back to the Moon’ een nieuwe doelgroep wil aanboren. Ik hoop voor de band dat het een verkoopsucces wordt.

Degenen die een nieuwe “It’ the terra p-funk from beyond space” (een hoogtepunt in de Nederlandse Funkhistorie!) verwachten, worden dus jammer genoeg teleurgesteld. Hoogstwaarschijnlijk zal Gotcha! live, althans dat hoop ik, meer pit en vuigheid tonen dan op de plaat. Per song zal ik hierna mijn luisterervaring delen.

Gotcha - Back to the Moon (tracks)

Track 1 ‘Free as a bird’ is een popliedje met aparte instrumenten. Nummer 2 ‘Come Rain’ begint als een piano-ballad en gaat over in een hoger tempo met een rap-achtig gedeelte. ‘Home’, het derde nummer, begint wonderlijk instrumentaal en is ook een popliedje. Nummer vier ‘More than love’ is een prettig soulnummer met een lekker gitaartje. Op vijf ‘Heartbeat’ horen we toetsenist Danny Bedrosian (van Parliament-Funkadelic). Dat begint gelijk al meer (p)funkachtig. Je moet alleen wel van die vocoder-zang houden. Op een één of andere manier komt dit nummer niet helemaal uit de verf. ‘Love forever’ (nr. 6) is een kort en vrolijk popliedje. Het zevende nummer ‘No Robot’ spreekt mij het meeste aan en is op sommige momenten meeslepend en funky. Nummer 8, ‘Crystal clear’, is een licht-funkachtige ballad. ‘Re-Entry’, nummer 9, is een funkrock-achtige uptempo track met saxofoon. Met een low-tempo rap als 10-de en laatste nummer sluit ‘Back to the Moon’ af. Het nummer heet ‘Peace’. De geweldige diepe soulstem van de zanger moet wel even genoemd worden.

Opvallend is verder het mooie artwork en de digipack en ook dat alleen de gastmuzikanten op de CD worden genoemd en niet de leden van Gotcha! zelf. Het album duurt in totaal 43.44 minuten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *