Door DJ Ritz

Hallo funkliefhebbers! Een kleine inleiding kan geen kwaad. De verhalen hier geplaatst door onder meer Marcel, Dodge en anderen zijn heel erg herkenbaar. Wellicht heeft dit te maken met het feit dat we allemaal zo’n beetje 50-plus zijn…

Dat houdt in dat wij wel de begin- en bloeiperiode (de hoogtijdagen) van de Funk hebben meegemaakt. Die tijden komen niet meer terug, maar de muziek leeft gelukkig voort en heeft zich als ‘genre’ wel waargemaakt en gevestigd.

Onder invloed van 4 oudere broers en schoolvriendjes luisterde ik op hele jonge leeftijd al naar muziek. Eerst was ik nogal geïnteresseerd in gitaar- en psychedelische muziek (Yes, Pink Floyd, Genesis, Klaus Schulze, Tangerine Dream, Kevin Coyne, Allman Brothers etc).

In 1974 hoorde ik voor het eerst Herbie Hancock (de platen Head Hunters en Thrust) en die hebben er toe bijgedragen en voor gezorgd dat mijn voorkeur de hele andere kant is uitgegaan. Sinds die tijd tot op heden heb ik een behoorlijke collectie soul, (p)funk, fusion, (jazz)rock verzameld. Al deze muziek kenmerkt zich door sterke ritmes. Ik ben dan ook een grote liefhebber van platen/CD’s waar de bas een prominente rol in speelt.

Waarom de titel boven deze bijdrage? Vanwege de band LA Boppers (voorheen Boppers). Eén van mijn favoriete funkbands. Hieronder drie clipjes van ze. Uiteraard dient het baswerk van Ed ‘Funky Thumbs’ Reddick genoemd te worden. Die pik is erg funky.